خانم راشل کایت که در گذشته معاون بخش توسعه پایدار بانک جهانی و نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور اجرایی انرژی پایدار بودند، اکنون رئیس مدرسه فلچر در دانشگاه تافتس هستند. راشل کایت در سال جاری سخنانی در مورد توسعه پایدار ایجاد سرما، در انجمن TED بیان کرد. در اینجا خلاصه ای از سخنرانی او را می توانید مطالعه کنید.

راشل کایت: در سال های اخیرگرمای شدید هوا در اکثر نقاط جهان، سرفصل اخبار را به خود اختصاص داده، مثلاً هوای چندین منطقه جهان به قدری گرم شده که تمام رکوردها از زمان آغاز ثبت درجه حرارت هوا، در سال ۱۸۸۰ را شکسته است. در نتیجه این گرما شدن هوا، نیاز به خنک کردن محیط کار و زندگی در بیشتر نقاط جهان به شدت افزایش یافته است. مطمئناً شما هم این تجربه را داشته اید که وقتی در تابستان از کوچه پشت یک ساختمان بزرگ عبور می کنید، انفجاری از هوای گرم چیلرهای آن ساختمان را روی صورت خود احساس می نمایید. پس باید بدانیم، وسایلی که ما خودمان را با آنها خنک می کنیم، بر گرمایش جهانی می افزاید و سیاره ما را بیشتر گرم می‌کند.

امروزه تقاضا برای انواع سیستم های سرمایش در حال افزایش است. به این فکر کنید که در بیشتر مناطق گرم جهان، هنوز اکثر خانواده ها اولین کولر گازی خود را نخریده اند. آژانس بین المللی انرژی تخمین می زند که تا سال۲۰۵۰، تعداد دو میلیارد دستگاه تهویه مطبوع جدید به ۵/۵ میلیارد دستگاه موجود افزوده خواهد شد و تا سال ۲۰۳۰، تقاضای برق برای خنک کردن ساختمان ها،۵۰ درصد افزایش خواهد یافت. یعنی باز هم به گرمایش جهانی، از طریق سیستم های خنک کننده افزوده خواهد شد.

بسیاری از سیستم های خنک کننده سنتی امروزی، در میزان مصرف انرژی ناکارآمد هستند، چون از گازهای مبردی مانند هیدروفلوئوروکربن استفاده می کنند که گرمای زیادی تولید می نماید. در گام اول تمام سیستم های تهویه مطبوع باید بدون گاز هیدروفلوئوروکربن یا HFC کار کنند. شش سال قبل، ۱۲۵ کشور موافقت کردند که تولید و مصرف HFC یعنی گاز مبرد آلاینده ای که گرمایش جهانی را تسریع می‌کند را به تدریج حذف کنند. این توافق نامه اکنون توسط اتحادیه اروپا و کشور چین که بزرگترین تولید کننده تهویه مطبوع است، رعایت می شود. کشور هند هم که یک تولید کننده در حال رشد و یک مصرف کننده بزرگ است، موافقت کرده که از این روند پیروی کند. ایالات متحده نیز باوجود اینکه عضو این توافقنامه نیست، مقرراتی را اعلام کرده که تولیدکنندگان آمریکایی HFC باید در ۱۵ سال آینده تا ۸۵ درصد، حضور این گاز را در محصولات خود کاهش دهند.

البته راه‌حل‌ مبارزه با گرمایش تولید شده توسط سیستم های خنک کننده، فراتر از تغییر گاز مبرد و سرویس و تعمیر تهویه مطبوع است. راه حل از طراحی شهرها تا معماری ساختمان ها، از مصالح ساختمانی تا لوازم خانگی، از مهندسی زمین تا پوشش بام ها را شامل می شود. این تغییرات می تواند یا از امکانات ساده و سنتی برخوردار باشد، یا از فناوری های مدرن و امروزی ساخته شوند. در گام نخست ما باید سیستم های خنک کننده جدیدی را با کارآمدی بالا بسازیم. طیف وسیعی از مدل های جدید تهویه مطبوع در بازار وجود دارد که با وجود اینکه از مدل های قدیمی خنکی بیشتری تولید می کنند، حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد در مصرف برق صرفه جویی می نمایند. اگر امروز یک کولر گازی پیشرفته بخرید، احتمالاً ۵۰ درصد کارآمدتر از سیستم خنک کننده ای است که ۱۰ سال پیش می توانستید بخرید. سقف ها نیز می توانند در خنک تر کردن ساختمان ها موثر باشند. امروزه رنگ های روشن‌ و سفیدی ساخته شده که می تواند ۹۸ درصد حرارت خورشید را منعکس ‌کند و درجه حرارت داخل ساختمان ها را تا ۵ درجه کاهش دهد. راه حل دیگر تبدیل بام ساختمان ها به باغچه (روف گاردن) است. این کار علاوه بر زیبایی، طراوت و خنکی را به محیط اطراف خود می دهد. مصالح ساخت سقف ها نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند. در هند، پانل های سقف را از کاغذ و خورده چوب های بازیافتی و فیبر پوسته نارگیل می سازند که می تواند دمای داخل منازل را تا ۱۰ درجه سانتیگراد کاهش دهد. ما می توانیم پنجره ها را نیز تغییر دهیم. در اتحادیه اروپا، شیشه هایی برای کنترل نور خورشید وجود دارد که با تغییر رنگ، عایق حرارتی خوبی هستند و می توانند در طول روز انعکاس و انتقال نور را کم کنند. یخچال‌ ها و سردخانه های خورشیدی نیز یک راه حل دیگر است که انرژی آفتاب را در طول روز تبدیل به یخ می کنند و زمانی که خورشید غروب کرد، می توان از یخ تولید شده برای ثابت نگه داشتن دمای محیط و خنک نگاه داشتن محیط یخچال بدون استفاده از برق، استفاده کرد.