آرنولد شوارتزنگر، قهرمان بدن سازی و هنرپیشه نقش ترمیناتور، مدت ۸ سال فرماندار ایالت کالیفرنیا بود. وی در دوران فرمانداری، تلاش زیادی برای تصویب قانون کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در کالیفرنیا و رساندن آن به سطح سال ۱۹۹۰ نمود. آرنولد شوارتزنگر با وجود اینکه عضو حزب جمهوری خواه بود، در زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶، اعلام کرد که به دلیل اختلاف نظرش با دونالد ترامپ، بر سر مسائل آب و هوایی و محیط زیستی، به وی رای نخواهد داد. او پس از پایان دوران فرمانداری نیز به تلاش‌هایش برای ترویج و گسترش انرژی پاک ادامه داد. به همین دلیل مردم آمریکا او را به عنوان یک فعال محیط زیست می شناسند.

آرنولد چندی پیش، در آستانه اجلاس جهانیCOP26  سخنانی در مورد خطرات افزایش گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیمی، بیان کرد. محل برگزاری این سخنرانی در اجلاس سالانه تغییرات آب و هوای جهان در کشور اتریش بود. در اینجا متن این سخنرانی را می توانید مطالعه کنید.

خانم ها، آقایان، بازگشت به کشور زادگاهم و حضور در وین برای من بسیار مغتنم است. می دانم که اکثر مردم مرا از طریق سری فیلم های اکشن ترمیناتور می شناسند. به نظر من فیلم های ترمیناتور (نابودگر) بیشتر از آنکه فیلم اکشن باشند، فیلم فلسفی هستند. چون می خواهند بگویند هیچ سرنوشت از پیش تعیین شده ای در دنیا وجود ندارد، بلکه این ما هستیم که سرنوشت خود و اطرافیان مان را می سازیم. در فیلم های ترمیناتور می بینیم ربات ها و ماشین ها سعی می کنند کنترل زندگی انسان ها را در دست بگیرند. ولی انسان ها با تمام قدرت در مقابل خطرات ساخته دست خودشان مقاومت و مبارزه می کنند و در پایان نیز موفق می شوند. من در بسیاری از فیلم‌های علمی تخیلی بازی کرده‌ام، ولی اجازه بدهید حقیقتی را به شما بگویم، تغییرات آب و هوایی علمی تخیلی نیست، این یک نبرد واقعی در دنیای واقعی است.

اکنون در اثر تغییرات آب و هوایی که بوسیله خود انسان ها بوجود آمده، یخ های قطبی در حال آب شدن هستند، از سطح جنگل های بارانی که ریه کره زمین محسوب می شوند به شدت کاسته شده، صخره‌های مرجانی در حال مرگ هستند، مناطق مسکونی مرتباً دچار سیل های سهمگین می شوند و در پیش روی بشریت قحطی و گرسنگی و جنگ بر سر منابع آب قرار دارد. چاره همه این مشکلات در دست خود افراد بشر است. اگر از سوخت های فسیلی استفاده نکنیم، مصرف پلاستیک را به حداقل برسانیم و آن را در طبیعت رها نکنیم، مصرف گوشت را به حداقل برسانیم و یا به کلی آن را حذف کنیم، تا حد زیادی از انتشار گازهای گلخانه ای کاسته خواهد شد. ما در مورد همه مشکلات محیط زیستی صحبت می کنیم، اما معمولاً به زبانی صحبت می کنیم که اکثر مردم آن را نمی فهمند. مثلاَ می گوییم گازهای گلخانه ای، مردم در ذهن خود سازه کوچک و زیبایی را تجسم می کنند که گل ها و گیاهان در آن پرورش پیدا می کند. اصطلاح تغییرات اقلیمی در نظر اکثر مردم مسافرت کردن از برف های سیبری به گرمای صحرای سیرا است. وقتی می گوییم COP26، فقط ۲ درصد مردم معنی آن را متوجه می شوند. به نظر من عموم مردم در مقابل جنبش زیست محیطی در ناامیدی و سردرگمی گیر کرده اند، چون ما از ادبیاتی استفاده می کنیم که آنها متوجه نمی شوند. در این میان رهبرانی هستند که ادعا می‌کنند مردم دنیا مجبورند برای حفظ مشاغل خود، همچنان از سوخت های فسیلی استفاده کنند، چون مبارزه با بحران آب ‌و هوایی به اقتصاد جهان آسیب می‌زند و آنها را فقیر می کند. من این نوع رهبران را احمق یا دروغگو می خوانم. رهبرانی که اهمیت پول و شغل را بر کنترل تغییرات آب و هوایی ترجیح می دهند، آنها حتماً احمق های دروغگویی هستند. واقعیت این است که کاهش دی اکسید کربن و حذف سوخت های فسیلی نه تنها موقعیت اقتصادی کشورها را به خطر نمی اندازد، بلکه در دراز مدت به اقتصاد جهانی کمک می کند. مهم تر اینکه رفتن از عصر سوخت فسیلی به دوران سوخت تجدیدپذیر، یک ضرورت تاریخی است و در نهایت هیچکس در مقابل آن نمی تواند مقاومت کند. چندانکه در شروع قرن بیستم هیچ اقتصادی نتوانست در مقابل خارج شدن جهان از عصرگاری و درشکه و ورود به عصر اتومبیل مقاومت کند. در فرآیند جایگزینی سوخت های فسیلی با سوخت های تجدید پذیر، ابتدا تعدادی از مشاغل کهنه و فرسوده از بین می رود، ولی به سرعت میلیون ها شغل جدید، بر اساس استفاده از سوخت های سبز بوجود خواهد آمد. اگر همه دست به دست هم بدهیم، من به شما قول می دهم ما می توانیم به آلودگی ها خاتمه بدهیم و خرس های قطبی دوباره روی کوه های یخ خواهند رقصید و زندگی زیبا خواهد شد. برای ما انسان ها هیچ سرنوشتی به جز آنچه که خودمان برای خود می سازیم وجود ندارد. پس بیایید برای بشریت سرنوشتی پاک و سرسبز و سالم بسازیم. از شما بسیار سپاسگزارم، خدا همه شما را حفظ کند، متشکرم.