گذرنامه واکسن کووید-۱۹ ماهنامه کی دبلیو سی

اکنون مدت کوتاهی است که واکسیناسیون بر علیه ویروس کووید-۱۹، در بیشتر نقاط دنیا آغاز شده. تاکنون بیشتر از ۱۰۰ کشور بیش از ۲۰۰ میلیون دوز واکسن را به مردم تزریق کرده اند. جمعیت جهان بیش از ۷/۵ میلیارد نفر است و ۸۰ درصد از این تعداد باید حداقل دوبار واکسن تزریق کنند، در واقع این حجم از واکسیناسیون فعلاً مانند قطره ای است در دریا. اکنون آن دسته از مردم دنیا که مایلند واکسن بزنند، یا در نوبت هستند و یا واکسن گیرشان نمی آید. البته عده ای به دلیل باورهای شخصی که لابد از ترس های دوران کودکی، نسبت به آمپول و دارو سرچشمه می گیرد، مایل به واکسیناسیون نیستند. عده ای می گویند: ’ما که یک سال با این ویروس خطرناک زندگی کرده ایم و بیمار نشدیم، پس بهتر است چند ماه دیگر صبر کنیم تا نتایج و خطرات واکسن بیشتر آشکار شود و بدانیم کدام نوع بهتر و موثرتر است‘. یک عده چون کشورشان منابع مالی کافی ندارد، فعلاً از واکسن محروم هستند. عده ای هم در این جهان پهناور هستند که اصلاً نمی دانند بیماری کرونا به مردم دنیا حمله کرده، اگر هم چیزی به گوششان خورده باشد نمی دانند که واکسنی برای مقابله با آن تولید شده است.

این روزها در پی آغاز واکسیناسیون، امیدهای زیادی در دنیا بوجود آمده و خبرهای دردناک کرونایی نسبتاً آرام شده. اما امکان دارد این شرایط زیاد ادامه پیدا نکند و فقط آرامش قبل از توفان باشد. با افزایش تعداد واکسیناسیون، حتماً بحثی در مورد اجازه حرکت آزادانه افرادی که واکسینه شده اند، به میان خواهد آمد. آن زمان است که انفجاری از شتاب برای واکسیناسیون، در همه جای دنیا ایجاد خواهد شد و شرایط به همین آرامی که اکنون به نظر می رسد باقی نخواهد ماند. البته کسانی که واکسن دریافت کرده اند، برای استفاده از مزایای آن، باید بتوانند ثابت کنند که واکسینه شده اند. در این صورت صدور گواهینامه های ایمنی یا گذرنامه های واکسیناسیون، اجتناب ناپذیر خواهد شد. البته از هم اکنون بعضی از کشورها مشغول کار بر روی گذرنامه سبز کووید-۱۹ هستند. این گذرنامه نشان می دهد، دارنده آن با یک واکسن معتبر، علیه ویروس کرونا واکسینه شده اند. دارندگان گذرنامه کرونا این امکان را پیدا خواهند کرد که بدون نیاز به تست ویروس و قرنطینه، به مسافرت بروند و با هواپیما پرواز کنند، از رویدادهای فرهنگی، ورزشی دیدن کنند و به رستوران ها و اماکن عمومی، چه در سطح محلی و چه در سطح جهانی دسترسی داشته باشند.

احتمالاً این نوع گذرنامه، دو هفته پس از دومین تزریق واکسن، صادر خواهد شود و حتماً باید توسط یک نهاد بین المللی مانند سازمان جهانی بهداشت، تائید شود تا امکان تقلب کردن آن از میان برود و افرادی که از واکسن های غیر موثر استفاده کرده اند شناسایی شوند. بعضی از کشورها مانند انگلستان صدور گذرنامه واکسن را نوعی تبعیض می داند و با راه اندازی آن مخالفند. آینده نشان خواهد داد که اینگونه کشورها، در مقابل تقاضای مردم و فشار صاحبان مشاغل، به خصوص صنعت توریسم و حمل و نقل، تا کجا می توانند مقاومت کنند. از طرفی موسسه کوواکس که توزیع واکسن در سراسر دنیا را تنظیم می کند، باید آماده موج درخواست واکسن باشد. چون بسیاری از افرادی که تاکنون به هر دلیل نمی خواستند یا نمی توانستند واکسن بزنند، در شرایط صدور گذرنامه واکسن، به صف علاقه مندان واکسیناسیون یورش خواهند آورد.