به دلیل گرم شدن کره زمین، کاهش دی‌اکسید کربن در جو، یکی از موضوعات مورد توجه در جهان امروز است. یک شرکت کانادایی بنام”کربن انجنییرینگ”، طرح جدید و کم‌هزینه‌ای را برای تبدیل دی‌اکسید کربن به سوخت ارائه داده است. سیستم‌های “جذب مستقیم هوا” یا “داک (DAC) “که برای از بین بردن دی‌اکسید کربن مورد استفاده قرار می‌گیرند، تاکنون هزینه بسیار بالائی داشتند. در ابتدا هزینه‌ این کار، بین ۵۰۰  تا ۱۰۰۰ دلار تخمین زده می شد، اما پژوهش جدید شرکت کربن انجنییرینگ نشان می‌دهد، می توان این طرح را با هزینه ۹۴ تا ۲۳۲ دلار در هر تن، انجام داد.کارخانه آزمایشی این شرکت، از یک برج خنک‌کننده صنعتی تشکیل شده که دی‌اکسید کربن را از هوا می‌گیرد، سپس آن را از حالت گاز به جامد تبدیل می‌کند. برای جذب دی‌اکسید کربن و تبدیل آن به کربنات، این برج از هیدروکسید مایع استفاده می‌کند. سپس محصول نهایی، به نوعی سوخت تبدیل می شود. این سوخت پاک، کاملاً با موتورهای موجود، سازگار است و امکان حمل و نقل را با کاهش چشمگیر انتشار دی‌اکسید کربن فراهم می‌سازد.

ایسنا

 این طرح در حال حاضر شبیه فیلم های علمی تخیلی است و بیشتر به یک رویای محیط زیستی می ماند.کارخانه ای که دی اکسید کربن را از هوا جذب می کند،  در واقع هم هوا را پاک می کند و هم سوخت پاک تولید می نماید. این داستان علمی تخیلی هم به زودی به کمک دانشمندان و علم تبدیل به واقعیت خواهد شد برای سرعت بخشیدن به این کار بهتر است همه کشورها قبل از تاثیرات مخرب کربن که تبدیل به گرمایش و ایجاد سیل و طوفان می شود، برای چنین تحقیقاتی هزینه بکنیم.

اگر فرآیند جدید، بتواند در مقیاسی مناسب پیاده سازی شود، بدون شک می توان به آینده ای خوشبینانه برای تغییرات آب و هوایی امیدوار بود. در سال ۲۰۱۱، کارشناسان برآورد کردند که خارج کردن یک تن دی اکسید کربن از جو دستکم ۶۰۰ دلار هزینه خواهد داشت. رویکرد جدید می تواند همین مقدار دی اکسید کربن را با هزینه تنها ۹۴ دلار از جو پاک نماید. این روش جدید بسیار مبتنی بر فرآیندها و تکنیک های قبلی است؛ تکنیک هایی که قبلاً برای خنک کردن برج ها و کارخانجات تولید کاغذ استفاده می شد. این تکنیک شامل ۳ مرحله اصلی است: ابتدا هوای بیرونی به درون یک کنتاکتور کشیده می شود و در معرض یک مایع قلیایی قرار می گیرد.

وقتی که هوا به یک پایه مستحکم برسد به مایعی حاوی دی اکسید کربن تبدیل می شود. در این کارخانه، این مایع چندین واکنش شیمیایی متفاوت را متحمل شده که پایه ترکیب آن را از اسید جدا می کند؛ همان تکنیکی که معمولاً در کارخانجات تولید کاغذ به کار گرفته می شود. در نهایت دی اکسید کربن با هیدورژن ترکیب شده و به سوخت مایع تبدیل می شود؛ سوختی که می توان از آن برای تامین نیروی خودروها و هواپیماها استفاده کرد که همان کارکرد سوخت های امروزی را دارد.