ظاهراً اولین اختراع بشر، که به ۲۳ میلیون سال پیش برمی گردد، درست کردن جای خواب و بالش از پوشال گیاهان بوده. گام بلند بعدی استفاده از ابزار سنگی طبیعی است که به حدود ۲/۵ میلیون سال پیش باز می گردد. ساخت ابزار سنگی و استخوانی مانند نیزه، سوزن، ماله و چاقو مربوط به ۱۰۰ هزار سال پیش است. به همین ترتیب در طول تاریخ بشریت، اختراعات و کشفیات بسیاری انجام شده که تک تک آنها راه انسان را به طرف مدنیت هموار نموده و برای پیشرفت دانش و اعتلای انسان، مهم و حیاتی بوده است. اما از میان این میلیون ها اختراع فقط چندتائی هستند که دوران ساز بوده و چهره بشریت را به کلی دگرگون نموده اند.

شاید بتوان گفت اولین اختراعی که چهره بشریت را متحول کرد، اختراع چرخ بود که مربوط به هفت هزار سال پیش است. با اختراع چرخ، کشاورزی، حمل و نقل و تجارت رونق گرفت، از همین روی شاید بتوان چرخ را مهم ترین عامل تبادل سریع اطلاعات و پیدایش مدنیت و شهرنشینی دانست. اختراع بعدی که دنیا را متحول کرد قطب نما بود. چینی‌ها در قرن ۱۰ میلادی اولین قطب‌نما را اختراع نمودند. تا قبل از این تاریخ دریانوردان از روی ستارگان مسیر خود را پیدا می‌کردند، اما این روش طی روز و یا شب‌های ابری، کارایی نداشت و سفر کردن در مسیرهای دور، تحت این شرایط امن نبود. اختراع قطب‌نما باعث ‌شد دریانوردان به راحتی و با امنیت خاطر، به مسیرهای بسیار دور بروند و از میان اقیانوس ها تردد کنند. در نتیجه همه ملل جهان توانستند دانش، اختراعات و اکتشافات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. در واقع قطب نما تبادل علم را در بین فرهنگ های مختلف جهان امکان پذیرکرد.

اختراع دوران ساز بعدی، ماشین چاپ بود که در سال ۱۴۴۰ میلادی به دست یوهانس گوتنبرگ آلمانی ساخته شد. تا آن زمان کتاب ها یا بوسیله دست نوشته و یا به صورت باسمه‌ که اختراع چینی ها بود، تکثیر می شد. دست نوشته ها بسیار کُند و گران تولید می شدند و امکان تکثیر در تیراژ بالا را نداشتند. چاپ باسمه ای اگرچه امکان تولید نسخه‌های متعدد از یک کتاب را فراهم می‌کرد، اما چون نوشته ها روی چوب حک می شد، گراورها به سرعت مستحلک و چاپ کتاب بسیار وقت گیر و پرهزینه می شد. در واقع گوتنبرگ فناوری چاپ را‌که قرن ها برایش تلاش شده بود، به ثمر رساند و ماشین چاپ را اختراع کرد. با این ماشین سرعت انتشار کتاب به طور قابل توجهی افزایش یافت و باعث انتشار سریع و گسترده دانش در سراسر جهان شد. صنعت چاپ، کتاب را از انحصار اعیان و اشراف در آورد و آن را در اختیار تمام طبقات اجتماع گذاشت و موجب بوجود آمدن عصر روشنگری و گسترش ایده‌های جدید شد. مارک تواین در باره صنعت چاپ گفته “آنچه امروز از خوب و بد در دنیا وجود دارد، به گوتنبرگ مدیون است.”

یکی دیگر از اختراعات دوران ساز، ماشین بخار است. پیشینه ایده ایجاد نیرو از بخار آب به حدود ۲۰۰۰ سال قبل باز می گردد. اما در اواخر قرن ۱۷ میلادی بود که دنی پاپن اولین ماشین بخار را اختراع کرد. در اوایل قرن ۱۸ توماس نیوکامن نوع پیشرفته‌تری از ماشین بخار را به‌ ثبت رساند. در سال ۱۷۶۴ جیمز وات هنگامی که مشغول تعمیر یکی از ماشین‌های نیوکامن بود، به شیوه کار ماشین بخار علاقه‌مند شد و اصلاحات مهم و ارزنده ای در آن به عمل آورد. به همین خاطر می‌توان او را مخترع اولین ماشین بخار پرقدرت شناخت که توانائی انجام کارهای سنگین را داشت. این اختراع نقش فوق العاده مهمی در اختراع سایر وسایلی که زندگی مردم و چهره سیاره ما را تغییر داد، بازی کرد و عامل به وجود آمدن انقلاب صنعتی شد. به تدریج با ساخته شدن انواع ماشین های کشاورزی، ریسندگی، لکوموتیو، اتومبیل و هزاران نیروی محرکه پر قدرت دیگر، جهان صنعتی شد.

ارتباطات از گذشته های دور، اهمیت زیادی در زندگی و پیشرفت بشر داشته است. تلگراف اختراع سرنوشت ساز دیگری است که مادر بسیاری از اختراعات عصر جدید به حساب می آید. در اولین سال های قرن ۱۸ میلادی، چندین مخترع در نقاط مختلف اروپا و آمریکا بر روی انتقال پیام به وسیله جریان الکتریکی کار می کردند. بالاخره در سال۱۸۴۰، ساموئل مورس کار را به نتیجه رساند و امتیاز راه ‌اندازی اولین خط تلگراف را دریافت کرد. تلگراف شیوه ارتباط انسان ها را دگرگون نمود و پایه ای برای اختراعاتی مانند تلفن، رادیو، تلویزیون و اینترنت شد. این زنجیره اختراعات که سر حلقه آن تلگراف بود، بر روی علم، تجارت، بانکداری، صنعت، جنگ، رسانه های خبری و کلیه ابعاد زندگی متمدنانه بشر امروزی، تأثیر بزرگی گذاشت و منجر به آغاز عصر ارتباطات شد.

ساخت پنی سیلین در آزمایشگاه و تحت شرایط کنترل شده، یکی دیگر از اختراعاتی است که چهره جهان را تغییر داد. دانشمندانی مانند لویی پاستور و جوزف لیستر اولین کسانی بودند که برای مبارزه با باکتری ها تلاش کردند، اما این الکساندر فلمینگ بود که در سال ۱۹۲۸، موفق به تولید پنی سیلین در آزمایشگاه شد. از یکصد و پنجاه هزار سال پیش تا شروع قرن بیستم، جمعیت جهان به حدود یک نیم میلیارد نفر رسیده بود. ولی با ساخته شدن پنی سیلین ظرف کمتر از۱۰۰ سال این تعداد به ۷/۵ میلیارد نفر رسید و انتظار می رود تا سال۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹/۸ میلیارد نفر و در اول قرن ۲۲، به ۱۱/۲ میلیارد نفر برسد. متوسط طول عمر مردم جهان نیز تا نیمه قرن بیستم ۴۸ سال بود. در حالی که به کمک پنی سیلین و سایر آنتی بیوتیک ها، اکنون متوسط طول عمر مردم جهان به ۷۴ سال رسیده است. یعنی انسان ها ۲۶ سال بیشتر وقت دارند تا دانش و تجربه بیاندوزند و آن را به نسل های بعدی انتقال دهند. یکی از مهم ترین دلایل رشد انفجاری دانش و تکنولوژی در صد سال اخیر همین وقت بیشتری است که به کمک پنی سیلین، در اختیار افراد کره زمین قرار گرفته است.