دو سازمان هواشناسی آمریکایی، هواشناسی بریتانیا و سازمان هواشناسی بین‌المللی، با تحلیل و پژوهش دمای هوا به نتیجه رسیدند که: در سال‌های ثبت‌شده از ۱۸۸۰ به این سو، به ترتیب سال های ۲۰۱۵، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ بالاترین رکورد ثبت‌شده از نظر گرمای هوا را به خود اختصاص داده اند. این سازمان ها هشدار دادند در پنج سال پیش‌رو ممکن است تمامی رکوردهای گرما شکسته شود. اداره اقیانوس‌شناسی و هواشناسی ملی ایالات متحده نیز گفته، میانگین دمای آب های جهان در سال گذشته ۱۴/۶۹ درجه سانتیگراد بود که ۰/۷۹ درجه سانتیگراد، گرم‌تر از میانگین کل قرن بیستم میلادی است. بسیاری از کشورهای اروپایی در سال‌های اخیر، گرم‌ترین سال های خود را پشت سر گذاشته‌اند.
نشریه پولیتکو به نقل از گوین اشمیت، مدیر مطالعات فضایی در «ناسا» می‌گوید روند گرم شدن هوا و ادامه آن «ناشی از افزایش گازهای گلخانه‌ای است که طی صد سال گذشته به اتمسفر فرستاده‌ایم». همواره گرم شدن دما و تغییرات آب و هوایی، با پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز همراه می‌شود. موج مهاجرت‌ها در نتیجه خشک سالی، بحران‌ها و تنش‌های ناشی از گرمایش، کمبود آب که گاه به درگیری‌های مرگبار می انجامد، خشک‌شدن دریاچه‌های آب شیرین، بالا آمدن سطح آب دریا و خطراتی که متوجه مناطق مجاور دریاها می شود، از مهم ترین نتایج گرم شدن جهان است.
استفان رامستورف به خبرنگاران گفت «کسانی که این واقعیت را انکار می‌کنند، علم فیزیک را انکار می‌کنند».
نشریه پولیتکو
آقای رامستورف ما کسانی را داریم که آفتاب را هم انکار می کنند. آقای ترامپ برای دهن کجی به کنگره آمریکا که مایل به خروج از معاهده پاریس نیست، امسال در شهر سردسیر واشنگتن و در چله زمستان، توئیت کرده که: (هوای بیرون واقعاً سرد است). زمانی هم که فرانسه می خواهد با افزایش مالیات سوخت های فسیلی، تولید گازهای گلخانه ای را کاهش دهد، جلیقه زرد ها به خیابان می ریزند و می گویند”چرا دولت تمام فشار خود را بر روی مسئله محیط زیست گذاشته” و لاستیک آتش می زنند. درکشور خودمان هم عزیزانی هستند که در مقابل بودجه محیط زیستی می گویند” چرا ما هزینه کنیم هر کس اوزون را سوراخ کرده خودش هم برود بدوزد”
یک دیدگاه بنویسید