کاهش شدید جمعیت حشرات در مناطق مختلف جهان که با اصطلاح به آن “آخر الزمان حشرات” می گویند، موجب نگرانی گسترده در بین زیست شناسان شده است. حشرات در ظاهر خیلی موجودات مهمی به نظر نمی آیند، حتی حشراتی مانند مگس، مورچه، پشه، سوسک و زنبور، در نظر انسانها آزار دهنده و خطرناک هستند. در صورتی که زیستشناسان، حشرات را «قلب حیات روی زمین» میدانند. براساس مطالعهای که سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد انجام داده ، گردهافشانی ۷۸ درصد از گیاهان گلدار به وسیله حشرات انجام میشود و بدون حشرات بیشتر گیاهان و گل ها قادر به گرده افشانی و تولید مثل و تولید میوه نخواهند بود. حشرات می توانند محصولاتی مانند عسل، ابریشم، موم، لاک و انواع رنگ ها را برای بشر تولید کنند. بسیاری از حشرات وظیفه بازیافت و تجزیه مواد آلی را برعهده دارند و مواد را دوباره به چرخه حیات باز می گردانند. حشرات در حالی که با خوردن آفات به کشاورزی کمک می کنند، خودشان خوراک خوبی برای پرندگان، ماهی ها و خزندگان هستند.
در سال های اخیر، به دلیل تبدیل جنگل ها، مراتع و تالاب ها به زمین کشاورزی و استفاده غیر علمی از حشره کش ها و سموم کشاورزی و همچنین تغییرات اقلیمی به دلیل گرمایش جهانی، پدیده کاهش تعداد حشرات روز به روز در حال افزایش است. هم اکنون بیشاز ۳ میلیون تن آفتکش در سال در سراسر جهان، استفاده می شود و بسیاری از آفتکشهای جدید که برای حشرات استفاده میشوند، هزاران برابر سمیتر از آفتکشهایی قدیمی هستند. بزرگترین کاهش جمعیت حشرات که در اروپا و آمریکا اتفاق افتاده، مربوط به مناطقی است که بیشترین ردپای انسان در آن وجود دارد، به خصوص مناطقی که روشهای کشاورزی مدرن در آن فراگیر شده است، زیرا تراکم کشاورزی، زمین کمتری را برای حیات وحش و به خصوص حشرات باقی میگذارد.
تعداد حشرات در کل جهان بسیار زیاد است، تخمین زده می شود که ۱۰ کوئینتیلیون ( ۱۰ میلیارد میلیارد) حشره در دنیا در حال زندگی هستند. حشره شناسان بیش از یک میلیون گونه حشره را شناسایی کردهاند، درحالیکه فقط حدود ۶۰۰۰ گونه پستاندار و ۱۸ هزار گونه پرنده شناسایی شده است. پس ظاهراً به نظر می رسد که انقراض حشرات به آسانی اتفاق نخواهد افتاد. ولی فراموش نکنیم که این موجودات کوچک بسیار آسیب پذیر هستند و چون در یک چرخه زیستی با سایر حشرات قرار دارند، اگر یک گونه آنها منقرض شود، به شکل دومینو گونه های وابسته نیز در خطر انقراض قرار می گیرند.
اولین علایم کاهش حشرات در دهه ۱۹۷۰، پدیدار شد. در آن سال ها رانندگانی که به سرتاسر آمریکا و اروپا سفر میکردند، میدیدند که دیگر مثل گذشته روی شیشههای جلوی اتومیبل آنها پر از لاشه حشره نمیشود. در آن سال ها پس از هر بارندگی، پروانهها در همه جا دیده می شدند ولی حالا در نخستین روز پس از بارندگی، بهسختی میتوان پروانهای را دید. چراغ خیابان شهرها نیز دیگر با ابری از حشراتی که جذب نور شده اند، احاطه نمیشد و کم کم پرندگان حشرهخوار شروع به ناپدید شدن کرده اند. تحقیقی که در مجله “نیچر” چاپ شده، نشان می دهد در مناطقی که روند گرمایش ملموس شده شمار حشرات ۴۹ درصد کاهش یافته است، زیرا حشرات نسبت به گرما بسیار حساس هستند.
امروزه میزان ترس دانشمندان از کاهش حشرات افزایش یافته است. آنها نگرانند که شاید شرایط به نقطهای برسد که کاهش حشرات بازگشت ناپذیر شود. پس بهتر است پیش از آنکه برخی از گونه های حشرات برای همیشه نابود شوند، انسان ها به خطری که حیات بشر را تهدید می کند توجه کنند. دانشمندان می گویند، حفظ زیستگاههای طبیعی مانند نیزارها، مرداب ها، یونجهزارها، مراتع و جنگل ها میتواند به تکثیر و دوام نسل حشرات کمک کند. انسان ها باید زمین هایی را برای طبیعت کنار بگذارند تا پناهگاهی برای حشرات باشد، چون آنها در محیط نامناسب و هوای بسیار گرم از بین می روند و برای بقا نیازمند محیط های مرطوب و خنک هستند.
یک دیدگاه بنویسید