بیماری کرونا، مانند تمام بیماری های واگیردار که در طول تاریخ اتفاق افتاده، دیر یا زود به تاریخ خواهد پیوست. طاعون سیاه با ۱۵۰ میلیون کشته، آنفلوانزای اسپانیائی با ۳۵ میلیون تلفات و انواع بیماری های مسری دیگر مانند ایبولا، فلج اطفال، مالاریا، آبله، وبا، سارس، که هرکدام در مقاطع مختلفی از زمان، قربانیان زیادی از مردم دنیا گرفتند، اکنون دیگر به خاطره ها پیوسته اند. نکته جالب اینکه تمام این بیماری های وحشی که باعث دردسر مردم دنیا شد، در زمان همه گیری، هیچ نوع داروئی برایشان کشف نشده بود، بلکه عامل شکست آنها صبر و تحمل و رفتار فرهنگی مردم بود. این بار هم با کمی صبر و تحمل و رعایت فرهنگ، بشریت حتماً بر این بیماری پیروز خواهد شد.

کرونا چند درس بزرگ به مردم داد که امید می رود بعد از ناپدید شدن این بیماری، درس های فرهنگی آن در جامعه باقی بماند. درس هائی مانند رعایت نظافت شخصی و عمومی، شستن دست ها چند بار در طول روز، پوشاندن دهان در هنگام عطسه و سرفه، خودداری از دست دادن و روبوسی کردن های بی دلیل، تف نکردن و نریختن زباله روی زمین، ریختن زباله ها داخل ظرف های در دار، رعایت حق تقدم در جلو درها، رعایت فاصله در محل های شلوغ و درجلو دستگاه های خودپرداز، دست نزدن به اسکناس و پول خرد و ده ها مورد دیگر.

کرونا درس هایی نیز در مورد فرهنگ محیط کار، برای ما داشت. مواردی مانند، خودداری از تشکیل جلسه های غیر ضروری و بی حاصل، برگزار کردن جلسات در کوتاه ترین زمان ممکن و با حداقل افراد، نخوردن میوه و شیرینی و غذا در جلسات، عدم تجمع و حرف زدن های بی مورد و رعایت فاصله مناسب در محیط کار و ده ها مورد دیگر.

درس های فرهنگ اجتماعی کرونا نیز بسیار زیاد بود. مواردی مانند، وقت گذارانی بیشتر در منزل و با خانواده، پرداختن بیشتر به مطالعه کتاب، نکشیدن سیگار و قلیان در محل های عمومی، جلوگیری از تفکیک زباله در خیابان ها، خودداری از رفت و آمد بی دلیل در محیط های شهری و محل های شلوغ، دلسوزی، هم دلی، کمک و همکاری با تک تک افراد اجتماع، رعایت مسائل مادی دیگران در شرایط سخت و موارد بسیار متنوع دیگر که هرکس با کمی تفکر می تواند آنها را پیدا کند.

امیدواریم بیماری کرونا هرچه زودتر دنیا را ترک کند، ولی فرهنگی را که با خود آورده به جا بگذارد.