رهبران کشورهای صنعتی جهان، به منظور مقابله با روند رو به رشد تخریب محیط زیست و ارایه راه حل های مناسب جهت دست یابی به توسعه پایدار، در سال ۱۹۹۲ در ریودوژانیروی برزیل گرد هم آمدند و برنامه های جهان را در رابطه با توسعه و محیط زیست، در قرن بیست و یکم مدون کردند. متعاقب آن در سال۱۹۹۷ کنفرانسی در کیوتو ژاپن برگزار شد و رهبران کشورهای صنعتی طی پیمانی معروف به کیوتو، متعهد شدند که ظرف ده سال، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به میزان حداقل ۵ درصد، کاهش دهند و به کشورهای در حال توسعه، برای استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر، نظیر انرژی خورشیدی و باد، کمک مالی بدهند. متاسفانه از آن زمان تاکنون، هیچ کدام از تعهد ها اجرا نشده و نه تنها از گازهای گلخانه ای کاسته نگردیده، بلکه گازهای بیشتری به جو روانه شده است. در این مدت باز هم دمای کره زمین حدود نیم درجه افزایش یافته، جنگل های بیشتری در آتش سوخته، یخ های قطبی بیشتری ذوب شده، سطح آب اقیانوس ها افزایش پیدا کرده و صدها فاجعه شدید آب و هوائی دیگر در حال وقوع است.

در رابطه با میزان موفقیت مصوبات این پیمان و دست آوردهای این همکاری بین المللی در ۲۷ سال گذشته، بهتر است به چند آمار جهانی توجه کنیم.

– طبق اعلام دولت آمریکا: سطح دی اکسید کربن در هوای جهان، از سال ۱۹۹۲ تاکنون  از۳۵۸ واحد در میلیون به حدود ۴۱۲ واحد در میلیون رسیده. یعنی ظرف ۲۷ سال ۱۵  درصد برآن اضافه شده.

– طبق گزارش موسسه کربن جهانی (Global Carbon)، انتشار گازهای دی اکسید کربن ناشی از سوخت های فسیلی، در اثرفعالیت های صنعتی، از حدود ۶ میلیارد تن در سال ۱۹۹۲ به حدود ۱۰میلیارد تن در سال ۲۰۱۷ رسیده. این افزایش به میزان ۶۰ درصد در ۲۵ سال است.

– طبق گزارش سازمان ملی اقیانوس و جو آمریکا (NOAA)، میانگین دمای جهانی در طی ۲۷ سال گذشته، ۰/۵۷ درجه سانتی گراد افزایش یافته است.

– از اول ژانویه سال ۱۹۹۳ تاکنون ۲۱۲ فاجعه آب و هوائی بزرگ، در سطح جهان رخ داده که هرکدام حداقل ۱ میلیارد دلار هزینه روی دست بشریت گذاشته. خسارات این فجایع حدود ۱/۵ تریلیون دلار است و بیش از ۱۰/۰۰۰ نفر کشته داشته است.

– طبق گزارش NOAA، شاخص خشکی اقلیم ایالات متحده، از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۸ تقریباً دو برابر شده. این شاخص که از حد نرمال بسیار بالاتر است، پیش بینی می شود خشکسالی و آتش سوزی های جدیدی را در پی داشته باشد.

– از اواخر سال ۱۹۹۲ تاکنون ۹ مورد از۱۰ طوفان بزرگ و مهیب تاریخ ایالات متحده، در همین دوران اتفاق افتاده.

– در ایالات متحده، زمین های سوخته به دلیل آتش سوزی های طبیعی، به بیش از دو برابر افزایش یافته و میانگین ۵ ساله آن، از ۰/۳۵ میلیون هکتار در سال ۱۹۹۲ به ۰/۸ میلیون هکتار در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است.

– طبق اعلام مرکز داده های ملی برف و یخ ایالات متحده، میانگین سالانه یخ های قطب شمال، از حدود ۱۲ میلیون کیلومتر مربع در سال ۱۹۹۲ به حدود۱۰ میلیون کیلومتر مربع در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته که یک کاهش ۱۷ درصدی است.

– طبق یک مطالعه از مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده، یخ های گرینلند  از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۸  به مقدار ۴/۷ تریلیون تن آب شده است.

– براساس یک مطالعه مجله طبیعت(Nature)، یخ های قطب جنوب از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۷ به مقدار ۲/۷ تریلیون تن کاهش یافته.

– سطح دریاهای جهانی از سال ۱۹۹۲ به طور متوسط ​​حدود ۳ میلی متر در سال افزایش داشته، یعنی در ۲۶ سال گذشته، حدود ۷/۸ سانتی متر بالا آمده.

آسوشیتدپرس     ۱ دسامبر ۲۰۱۹